Το Εκατοστό Εβδομηκοστό Τέταρτο

Και θα σε αγαπάω μέχρι οι πιθανότητες του να συναντηθούμε ξανά να γίνουν από πολύ απίθανες σχεδόν μηδενικές. Και μέχρι το πρόσωπό σου να το καλύψει σαν ομίχλη μια μακρινή ανάμνηση και η ανάμνηση αυτή να έρθει αντιμέτωπη με μια μακρινή ομίχλη και η ομίχλη αυτή να γίνει η θύμησή σου από ένα μακρινό άτομο και η απόσταση αυτή που μας χωρίζει να διαχωριστεί από τη θύμηση της πιο ομιχλώδους ομίχλης. Θα σε αγαπώ όπου και αν πας και όποιους κι αν δεις, και επίσης και εκεί που δε θες να πας για να αποφύγεις αυτούς που δε συμπαθείς,και χωρίς να με νοιάζει ποιος θα σε αποφεύγει όπου κι αν πας. Θα σε αγαπώ ο,τι και να σου συμβεί, και θα σε αγαπώ με όποιον τρόπο και να μάθω τι σου συνέβη, και θα σε αγαπώ χωρίς να με νοιάζει τι θα μου συμβεί μόλις το ανακαλύψω,και θα σε αγαπώ και χωρίς να με νοιάζει το τι θα μου συμβεί μόλις ανακαλύψουν το τι μου συνέβη.

~Λέμονι Σνίκετ