Το Τεσσαρακοστό Τρίτο

Το να είσαι καλός με όλους χαρακτηρίζεται κατά κόρον ως αφέλεια. Δίνεις το πάτημα να σε χρησιμοποιούν και να σε πληγώνουν. Η πολύ ευγένεια και εμπιστοσύνη μεταφράζεται σαν μια ταμπέλα που λέει "μπορείς να με εκμεταλλευτείς ελεύθερα". Ας μην παρεξηγούμε τα παραπάνω λόγια, δεν αναφέρονται στο να φέρεσαι κυνικά, αγενέστατα, ή ωμά τέλος πάντων. Όχι, απλά πρέπει να συνειδητοποιούμε μερικές φορές ότι σε ορισμένους ανθρώπους πρέπει να λέμε τα πράγματα όπως έχουν. Άλλωστε θέλουμε να δηλώνουμε ώριμοι και κατασταλαγμένοι. Αν κάποιος λοιπόν φέρεται ανήθικα τότε θα το πεις, δεν έχεις ίχνος ηθικής πάνω σου. Αυτό είναι το ένα σκέλος.

Το δεύτερο, έχει να κάνει με τους ανθρώπους που πρέπει να βγάλεις από τη ζωή σου. Κάποια στιγμή φτάνει αυτό που λέμε "ο κόμπος στο χτένι". Δε γίνεται να κρατάς δίπλα σου άτομα που το μόνο που ζητάνε από εσένα είναι να σε πάρουν μαζί τους στον πάτο. Και όμως ο εαυτός μας αρνείται πεισματικά να κάνει αυτό το ξεδιάλεγμα. Έχεις επενδύσει πολλά, δε γίνεται να δώσεις μια -ίσως ακόμη- ευκαιρία. Ε λοιπόν, ναι δε γίνεται. Κάπου υπάρχει ένα τέρμα, κάπου περνάνε τη νοητή εκείνη διαχωριστική γραμμή και τα πάντα κατεδαφίζονται. Και έτσι κάπως οι άνθρωποι χωρίζονται σε κάποιες κατηγορίες, στους πολύ πολύ κοντινούς σου που συνεχίζεις να προσπαθείς για αυτούς, σε αυτούς που ακόμη εμπιστεύεσαι αλλά κρατάς και κάποια κομμάτια σου για backup και σε αυτούς που βγάζεις από τη ζωή σου μια και καλή. Το ξεδιάλεγμα αυτό, είναι αστείο, αλλά ξεκινάει σε πρώτο βαθμό από το facebook. Ας γελάσουμε όλοι μαζί τώρα για την κατάσταση αυτή που έχουμε ξεπέσει. Όπως και να έχει, στην πραγματική ζωή τα πράγματα είναι κάπως πιο δύσκολα. Πάντα υπάρχουν οι τυχαίες συναντήσεις, οι κοινοί γνωστοί και φίλοι, τα όσα μικρά σε συνδέουν μαζί τους, το μυαλό σου που συνεχίζει να σου παίζει παιχνίδια. Αλλά βγαίνει άκρη καθώς οι μέρες περνάνε. Όλα μπαίνουν στη σειρά τους, χωρίς και να το συνειδητοποιείς πως συμβαίνει. 

Και μπορεί τώρα να σου γράφω απλά και όμορφα, αλλά σίγουρα είναι μια διαδικασία επώδυνη που μόνο όσοι το έχουν περάσει το καταλαβαίνουν. Μια διαδικασία που έχει και κάποιους κινδύνους, όπως στο ξεκαθάρισμα αυτό να χάσεις και ανθρώπους που θα ήθελες δίπλα σου. Ή να είσαι εσύ ένας από αυτούς που διαγράφηκες έτσι, χωρίς πραγματικά να φταις σε κάτι.  

Βέβαια, όσες λίστες και να φτιάξεις νοητές, πραγματικές, όσους ανθρώπους και αν κάνεις πως ποτέ δε γνώρισες, όσα γεγονότα και αν παραχώνεις στο κεφάλι σου για να τα ξεχάσεις, είναι μερικοί που κρατάνε τα σκήπτρα της αντιπάθειάς σου.  Και η πλάκα είναι ότι εσύ από την αρχή ήθελες να τα έχεις καλά με όλους. Αστεία πράγματα...