Για την αλήθεια.
 |
| why do you look so sad? |
Πρέπει να γίνει ένα αφιέρωμα στην αλήθεια.
Η αλήθεια πονάει. Πονάει όταν την λες στον εαυτό σου, όταν πρέπει να την πεις στους άλλους, όταν την ακούς από τους άλλους. Η αλήθεια μπορεί να έρθει και να ισοπεδώσει όσα μέχρι τώρα θεωρούσες αλήθεια. Τόση μεγάλη ισχύ έχει. Να κάνει τη μέχρι τώρα αλήθεια να μετατραπεί σε ψέμα. Την αλήθεια όπως την βλέπεις εσύ μπορεί να έρθει κάποιος και να στην καμουφλάρει σαν πλαστή και να σου πλασάρει το νέο της μοντέλο. Κατασκευασμένη αλήθεια του άλλου.
Αλήθεια που σε χαστουκίζει απότομα. Αλήθεια αδιανόητη για να είναι αληθινή.
Είναι άνθρωποι που μοιράστηκες μαζί τους αλήθειες. Φουσκωτές μέσα στο τότε ψέμα τους. Άνθρωποι που νόμιζες ότι σου έλεγαν αλήθεια. Αλήθειες που εμπιστεύτηκες και διαδόθηκαν σαν ψέματα σε άλλους που δεν άγγιξαν καν την αρχική τους μορφή.
Είναι η αλήθεια της στιγμής. Μια αλήθεια που κανείς δεν μπορεί να στην πάρει. Είναι αλήθειες που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει εκτός από εκείνον που τις μοιράστηκες κατά τη δημιουργία τους. Οι αλήθειες αυτές μπορούν να συσπαστούν, να ραγίσουν και να μοιάζουν αρχικά ετοιμόρροπες. Αλήθειες δυνατές όπως η στιγμή της παραγωγής τους. Και αυτές οι τελευταίες αποδεικνύονται οι πιο αληθινές, γιατί παραμένουν ατόφιες παρά τα νέα δεδομένα.
I woke up and one of us was crying
...
You said young girl I do believe you're dying
...
The truth can't hurt you it's just like the dark
It scares you witless
But in time you see things clear and stark
But in time you see things clear and stark
...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου