Το Εκατοστό Ογδοηκοστό Όγδοο

Άσπρη κορυφή, Καϊμάκ-τσελάν

Αυτά τα μέρη με τα ποτήρια τα βαθιά. Τα ποτά έχουν το χρώμα του οινοπνεύματος και τη μυρωδιά της τσιχλόφουσκας. Όλοι ανοιγοκλείνουν τα μάτια αισθησιακά και ρίχνουν βλέμματα γεμάτα αυτοπεποίθηση στην άλλη πλευρά του μπαρ. Να μπορούσα να μεταφέρω σε λέξεις τον κόσμο σας τον στολισμένο και τις στιγμές που σπαταλήθηκαν στο βουνό. Όχι για να δείτε τα σύννεφα που απλώνονταν κάτω από τα πόδια σας και να νιώσετε ότι γίνεστε ένα με τον ουρανό, αλλά για να ζυγίσετε με γούστο το ποτήρι και να εισπνεύσετε βαθιά τη μυρωδιά από το ακριβότερο μπουκάλι. Κάπου στη μέση ανακατεύτηκα ήδη από τη μυρωδιά του πούρου. Και βγήκαν ξαφνικά μπροστά μου φωτεινές επιγραφές που με ρωτούσαν και με πίεζαν λες και έπρεπε τώρα να πάρω τις αποφάσεις τις πολύ δικές μου, τις καθοριστικές. Προτιμώ να σου γράφω, λοιπόν, για φανταστικά, για ψεύτικα, για μικρά ανούσια, για φαντάσματα και ελπίδες. Όσο για εσάς και τα λεφτά σας, τα οποία αρκετά με προβλημάτισαν, θα σας αφήσω να ξεκουραστείτε σε σπα, με τις νταντάδες να αγκαλιάζουν τα παιδιά σας όταν κλαίνε κι ας φωνάζουν το όνομα το δικό σας.