Επιλογές:
~Δε με κουράζει ο κόσμος, η βουή, η αμαρτία
Έμαθα πλέον να ζω χωρίς την παρουσία τους
Δε με κουράζει η ελαφρότητα του είναι
Δε με κουράζει ούτε η βαρβαρότητα
Δε με κουράζει η ωριμότητα των παιδιών
Ούτε το ψέμα
Ούτε η νύχτα
Έμαθα να ζω χωρίς ν' αναζητώ τις σημασίες
και τα υποκείμενα
Με κουράζει μόνο η δική σου απουσία
Με κουράζει τόσο που δεν αντέχω
Με κουράζει τόσο που λέω να φύγω
να χαθώ στη λήθη της ύπαρξής σου
Χωρίς φόβο
Χωρίς αγωνία
~Λέω να σβήσω το φως
Μάλλον καλύτερα να σπάσω τη λάμπα
Να μη φωτίσει ξανά
Να ζήσω για πάντα χωρίς χρώματα
χωρίς λόγια και συνείδηση
χωρίς πόνο
χωρίς να ψάχνω εσένα
εσάς, αυτούς, εμένα
χωρίς δάκρυ, χωρίς γέλια, χωρίς κενό
Μόνο με το δικό μου γιατί
το δικό μου ουρανό
~Ποτέ δε με κοίταξες στα μάτια
ποτέ δεν άκουσες τις λέξεις μου
ποτέ δεν σε ένοιαξε ο φόβος μου
ποτέ δεν σε άγγιξε το χάδι μου
Πάντα ήμουν ένας ξένος
χωρίς ουσία
χωρίς ύπαρξη
Ένα τίποτα
μια ανύπαρκτη ταυτότητα στο τυχαίο πλήθος
Δημήτρης Μπουράντας- Κραυγή Σιωπής
~Δε με κουράζει ο κόσμος, η βουή, η αμαρτία
Έμαθα πλέον να ζω χωρίς την παρουσία τους
Δε με κουράζει η ελαφρότητα του είναι
Δε με κουράζει ούτε η βαρβαρότητα
Δε με κουράζει η ωριμότητα των παιδιών
Ούτε το ψέμα
Ούτε η νύχτα
Έμαθα να ζω χωρίς ν' αναζητώ τις σημασίες
και τα υποκείμενα
Με κουράζει μόνο η δική σου απουσία
Με κουράζει τόσο που δεν αντέχω
Με κουράζει τόσο που λέω να φύγω
να χαθώ στη λήθη της ύπαρξής σου
Χωρίς φόβο
Χωρίς αγωνία
~Λέω να σβήσω το φως
Μάλλον καλύτερα να σπάσω τη λάμπα
Να μη φωτίσει ξανά
Να ζήσω για πάντα χωρίς χρώματα
χωρίς λόγια και συνείδηση
χωρίς πόνο
χωρίς να ψάχνω εσένα
εσάς, αυτούς, εμένα
χωρίς δάκρυ, χωρίς γέλια, χωρίς κενό
Μόνο με το δικό μου γιατί
το δικό μου ουρανό
~Ποτέ δε με κοίταξες στα μάτια
ποτέ δεν άκουσες τις λέξεις μου
ποτέ δεν σε ένοιαξε ο φόβος μου
ποτέ δεν σε άγγιξε το χάδι μου
Πάντα ήμουν ένας ξένος
χωρίς ουσία
χωρίς ύπαρξη
Ένα τίποτα
μια ανύπαρκτη ταυτότητα στο τυχαίο πλήθος
Δημήτρης Μπουράντας- Κραυγή Σιωπής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου