Και πήρα και ζωγράφισα χάρτινο
καραβάκι
Να το ρίξω στης φουρτούνας,
τα κύματα
Να βρει όχι εσένα,
αλλά τους άλλους τόσους,
να τους πει δυο
κι άλλη μία
ιστορίες.
Χαραγμένο πάνω μου
να έχει να λέει
Να επιπλέει στης πλάτης μου τα κόκαλα
και να ανεβοκατεβαίνει,
στις πεδιάδες και στα όρη
Το έριξα έτσι χάρτινο
να λασπώσει
να γίνει βρωμιά
να ξεχαστεί
να γίνει ένα με το δέρμα.
ppk.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου