Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

Το Εκατοστό Εικοστό Τέταρτο

Δεν υπάρχει πιο γλυκιά σοκολάτα από αυτή που στη φτιάχνουν με αγάπη. Σε χρωματιστή ριγέ κούπα για να χαρείς. Δε χρειάζονται πολλά λόγια συνήθως. Καθισμένοι στο πάτωμα, τυλιγμένοι με τις μπέρτες μας τις μαγικές. Να μπορούσαμε να κρυφτούμε από κάτω μέχρι να περάσει το κύμα. Αλλά ξέρεις τι; Καθόλου δεν πειράζει. Έχουμε τα τραγούδια εκείνα που ξέρουν πως να τα γυρίσουν όλα ανάποδα. Είναι πιο ωραία να χορεύεις με μαγική μπέρτα, το γράφω για εσάς που δεν το έχετε δοκιμάσει. Είναι πιο ωραία να το σκας και καλά. Μούφα καταστάσεις αλλά ήταν όλα αρκετά. Όσο έπρεπε. Όλα τα φετινά είναι ακριβώς αυτά που έπρεπε. 
Γι' αυτό μη μου στεναχωριέσαι. Θα έρθω αύριο να κάνουμε άλλη μια εργασία. Θα έρθω να σε πάρω να ζαλιστούμε από τον ήλιο. Γιατί αύριο, το ξέρω, θα έχει ήλιο. Θα πάρουμε σοκολάτες και τσιγάρα από το περίπτερο και θα βολευτούμε στη γνωστή θέση που μας περιμένει. 
Και αν εσύ έχεις δει τα δάκρυά μου, ντρέπομαι λίγο, να το ξέρεις. Μα ξεφεύγουν μερικές φορές οι σκέψεις και δεν τις κουμαντάρω. Δε χρειάζεται να μου εξηγήσεις. Σε βλέπω όταν αφαιρείσαι, είμαι σίγουρη σε ποιο νησί ταξιδεύεις. 
Ας μιλήσουμε μόνο για το μετά. Το τρεις μήνες μετά ακούγεται όμορφο. Θα έχουν περάσει τα τωρινά. Θα αρχίσουμε να κάνουμε και πάλι ποδήλατο με παντόφλες. Θα περιμένουμε και πάλι ένα λεωφορείο να μας πάρει. Θα πάμε σε εκείνη την παραλία επιτέλους. Μόνο μη μου πεις για το πιο μετά. Το πιο μετά διαγράφεται. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου