Μόνο σαμπουάν; |
Με κοιτάς νευρικά. Τίποτα,δε σημαίνουν τίποτα όσα σου λέω. Προσπαθώ να σου εξηγήσω ότι δεν είναι δυνατόν να είναι έτσι ο άνθρωπος. Δε γίνεται να είναι φυσικό να κάνει τέτοια λάθη και να μην περιμένει να έχουν επιπτώσεις! Δεν μπορεί να σκέφτεται μόνο τον εαυτό του και όχι ότι οι δικές του επιλογές καθορίζουν και άλλους. Καθόμαστε εκεί στο παρκάκι και μιλάμε μέχρι το πρωί, διώχνοντας τους μπάμπουρες που μας επισκέπτονται με ένα ξυλάκι. Δεν περνάει κόσμος τέτοια ώρα από εκεί. Καθόμαστε και φιλοσοφούμε τις καταστάσεις και ξεχνάμε τα βασικά στοιχεία τους. Καπνίζω πολύ ακούγοντας τις εξομολογήσεις σου. Είναι σαν ιερές κάτι τέτοιες συζητήσεις, που ο άλλος σου λέει πράγματα μικρά αλλά όχι μικρά, μεγάλα, τεράστια, που δύσκολο να παραδεχτεί άλλες φορές ότι τα είπε.
Άνθρωπέ μου δεν είμαι ωριμότερος από εσένα. Αλλά εσύ δεν πέρασες από τον κρύο εκείνο καταρράκτη. Δεν ακούς τα λόγια μου όταν σου λέω ότι πρέπει πριν κάνεις πραγματικότητα κάποιες σκέψεις, επιθυμίες σου, πρέπει να υπολογίσεις τα επακόλουθα. Όχι για σένα. Ο εγωισμός μας αυτός μας έχει κατακτήσει! Μπορεί λοιπόν για την ώρα να μην έχεις νιώσει τα επακόλουθα τέτοιων αποφάσεων, αλλά θα έρθουν, πάντα έρχονται. Ύπουλα. Αστεία λέξη που μου αρέσει να χρησιμοποιώ. Γι' αυτό το μόνο που μπορώ να κάνω γιατί σε αγαπώ είναι να στο πω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου