Έχω την εικόνα σου χωρίς να σε έχω δει.
Εκεί στα πλήκτρα μπροστά. Με το τασάκι γεμάτο λίγο παραδίπλα.
Έχω την εικόνα σου να την αγαπώ, κρυμμένο φυλαχτό. Έχω την εικόνα σου να νιώθω ασφαλής.
Δε χαμογελάς, αλλά γνωρίζω ότι τα χαμόγελά σου δεν τα σκορπάς. Τα κρατάς για στιγμές που αξίζουν τα μάτια να λάμψουν.
Εικόνα ασπρόμαυρη και το πρόσωπό σου σκυμμένο μπροστά. Δε βλέπω μάτια μόνο θολή φιγούρα.
Και τη στιγμή που κατάλαβα ότι δεν ήσουν εσύ σηκώθηκες και υποκλίθηκες μπροστά.
Δεν ήσουν εσύ, δεν ήσουν εσύ, κι ας έμοιαζε αυτή η φωνή
δεν ήσουν εσύ και εξαφανίστηκε η εικόνα στη στιγμή και φτύνω τις λέξεις αυτές
δε μιλώ εγώ
σίγουρα όχι εγώ.
~Φωτογραφία του Adam Goldberg
Εκεί στα πλήκτρα μπροστά. Με το τασάκι γεμάτο λίγο παραδίπλα.
Έχω την εικόνα σου να την αγαπώ, κρυμμένο φυλαχτό. Έχω την εικόνα σου να νιώθω ασφαλής.
Δε χαμογελάς, αλλά γνωρίζω ότι τα χαμόγελά σου δεν τα σκορπάς. Τα κρατάς για στιγμές που αξίζουν τα μάτια να λάμψουν.
Εικόνα ασπρόμαυρη και το πρόσωπό σου σκυμμένο μπροστά. Δε βλέπω μάτια μόνο θολή φιγούρα.
Και τη στιγμή που κατάλαβα ότι δεν ήσουν εσύ σηκώθηκες και υποκλίθηκες μπροστά.
Δεν ήσουν εσύ, δεν ήσουν εσύ, κι ας έμοιαζε αυτή η φωνή
δεν ήσουν εσύ και εξαφανίστηκε η εικόνα στη στιγμή και φτύνω τις λέξεις αυτές
δε μιλώ εγώ
σίγουρα όχι εγώ.
~Φωτογραφία του Adam Goldberg
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου