η αρχή ενός τέλους

Ήσουν εκεί, πορτοκαλί κουκκίδα.

Πορτοκαλί σκούρο. 

Όχι φωτεινό. 

Το βλέμμα μου έχανε τις λεπτομέρειες. 

Όμως εσύ -αγαπημένο μου κομμάτι-

εσύ, ήσουν εκεί. 

Το Διακοσιοστό Εικοστό Τρίτο

Μην κλαις πατέρα.
τα δάκρυα σου δεν τα αντέχει η ψυχή μου
Μη φωνάζεις πατέρα.
οι φωνές σου δε φεύγουν ποτέ από το μυαλό μου
Μην τρέχεις πατέρα.
άσε με να σε προλάβω
Μη φύγεις
μην τηλεφωνείς
μη με βάζεις επίτιμο αντιπρόσωπο.
Κοίταξε με στα μάτια και θα δεις.
Έγινα ο εαυτός σου πατέρα.
Και είμαι εγώ αυτός που κλαίει
που φωνάζει
που τρέχει μακριά
να μην τον προλάβεις
να μη μπορέσεις ξανα
να τον κοιτάξεις στα μάτια.